เอกภพกำลังจำศีลจนกระทั่งบางสิ่งทำให้มันเคลื่อนไหว แนวคิดนี้กล่าวว่าเอกภพก่อนบิกแบงเป็นพื้นที่เล็กๆ แบนๆ ที่มีความดันสูงซึ่ง สามารถแพร่กระจายได้ หรือเสถียรจนกระทั่งพบสภาวะที่เสถียรยิ่งกว่าเดิม นั่นคือวิธีที่กองไพ่อาจตั้งอยู่อย่างมั่นคงตลอดไปจนกระทั่ง สายลมผ่านเข้ามา เมื่อถึงจุดหนึ่ง สายลม ก็พัดผ่านเข้ามา มันหยุดการแพร่กระจายและขยายไปสู่จักรวาลที่เรารู้จัก ทฤษฎีนี้ไม่ได้ละเมิดกฎของเอนโทรปี แต่ก็ไม่ได้อธิบายปัญหาของเอนโทรปีในเอกภพปัจจุบันของเราเช่นกัน ไม่เคยมีความเป็นเอกเทศ ในทางกลับกัน พลังงานทั้งหมดในเอกภพกลับถูกผูกมัดไว้กับโครงสร้างแห่งอวกาศ รู้จักกันในชื่อสมมติฐานเงินเฟ้อแนวคิดนี้บอกว่าความผันผวนของสิ่งที่เรียกว่า ทุ่งพองลม ดวงอาทิตย์ดับ ( นั่นไม่ใช่การสะกดผิด! ) ทำให้เกิดกระแสพลังงานมหาศาลในบริเวณหนึ่งของทุ่ง ซึ่งทำให้ขยายตัวอย่างรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ การพุ่งทะยานของการเติบโตแบบเลขชี้กำลังนั้นจะทิ้งหลักฐานไว้เบื้องหลังในรูปของคลื่นความโน้มถ่วงในยุคดึกดำบรรพ์ — ไม่ใช่คลื่นขนาดใหญ่ที่ LIGO ค้นพบในปี 2558 แต่เป็นรอยประทับเล็ก ๆ ในพื้นหลังไมโครเวฟของจักรวาลที่โครงการอื่น ๆ (รวมถึงการทดลองBICEP2) ได้ค้นหา เราอาจยังไม่พบหลักฐานสำหรับสิ่งนี้ แต่นักจักรวาลวิทยาส่วนใหญ่คิดว่ามันทำหน้าที่ได้ดีที่สุดในการอธิบายค่าเอนโทรปีต่ำของเอกภพ ควบคู่ไปกับลักษณะพิเศษอื่นๆ ของจักรวาล