จากข้อมูลของ US Humane Society ระบุว่า 40% ของครัวเรือนในสหรัฐอเมริกามีสุนัขอย่างน้อย 1 ตัว สมมติว่าเมืองดุลูทมีสุนัขอย่างน้อย 125 ตัวต่อตารางไมล์ในเมือง (อิงจาก 21,000 ครัวเรือน) นี่เป็นความหนาแน่นของประชากรสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่มากกว่าที่คุณจะพบในป่าธรรมชาติ คุณคาดว่าจะพบสุนัขจิ้งจอกเฉลี่ย 4 ตัว หมาป่า 0.8 ตัว หมาป่า 0.1 ตัว แรคคูน 2.6 ตัว แมวป่าชนิดหนึ่ง 0.1 ตัว แมวป่า 0.6 ตัว สกั๊งค์ 8.5 ตัว และหมี 0.2 ตัวต่อตารางไมล์ในพื้นที่ที่ไม่ถูกรบกวน อุจจาระสัตว์เลี้ยง ประชากรสัตว์จำนวนมากสร้างของเสียมากมายให้ระบบนิเวศย่อยสลาย ในป่าธรรมชาติ ของเสียเหล่านี้จะค่อยๆ ย่อยสลายโดยจุลินทรีย์ จากนั้นจะถูกกรองผ่านดินด้วยฝนและหิมะ ในเขตเมือง ระบบธรรมชาติมีการเปลี่ยนแปลงโดยการไหลบ่าที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากพื้นผิวที่กันน้ำไม่ได้ (พื้นผิวที่ไม่อนุญาตให้น้ำซึมผ่านดิน รวมถึงหลังคาและถนนแอสฟัลต์หรือคอนกรีต ลานจอดรถและทางเท้า) ของเสียจากสัตว์เลี้ยงที่ไม่ได้ถูกกำจัดอย่างถูกต้องมักจะถูกชะล้างลงสู่ลำธารและทะเลสาบก่อนที่จะถูกย่อยสลายจนหมดสิ้น