นักวิชาการจำนวนมากขึ้นจึงได้รับเชิญและได้รับทุนสนับสนุนเพื่อศึกษาศาสตร์เฉพาะด้าน ตัวอย่างของนักแปลและนักคณิตศาสตร์ที่ได้ประโยชน์จากการสนับสนุนประเภทนี้คืออัล-คอวาริซมี . ลักษณะเด่นของนักวิชาการหลายคนที่ทำงานภายใต้การปกครองของชาวมุสลิมในยุคกลางคือพวกเขามักเป็นพหูสูต ตัวอย่าง ได้แก่งานเกี่ยวกับทัศนศาสตร์คณิตศาสตร์และดาราศาสตร์ของอิบน์ นักคณิตศาสตร์ อัล-ฮัยแธม การส่งเสริมการคิดอย่างมีประสิทธิผล [5]ในปี พ.ศ. 2353 ฮุมโบลดต์ได้โน้มน้าวกษัตริย์แห่งปรัสเซียเฟรดริก วิลเลียมที่ 3ให้สร้างมหาวิทยาลัยในกรุงเบอร์ลินโดยมีพื้นฐานมาจากแนวคิดเสรีนิยมของฟรีดริช ชไลเออร์มาเคอร์  เป้าหมายคือการแสดงให้เห็นถึงกระบวนการค้นพบความรู้และสอนนักเรียนให้ คำนึงถึงกฎพื้นฐานของวิทยาศาสตร์ในความคิดทั้งหมดของพวกเขา ดังนั้นการสัมมนาและห้องปฏิบัติการจึงเริ่มพัฒนาขึ้น [6]