ตั้งแต่ปี 2540 ถึง 2543 เมื่อวิกฤตการเงินในเอเชียปี 2540ทำให้ภาพรวมของตลาดมืดมน แอร์บัสได้ปรับปรุงการออกแบบโดยตั้งเป้าลดต้นทุนการดำเนินงานลง 15-20% เมื่อเทียบกับเครื่องบินโบอิ้ง 747-400 ที่มีอยู่ การออกแบบ A3XX ผสมผสานกับเค้าโครงสองชั้นที่ให้ปริมาณผู้โดยสารมากกว่าการออกแบบชั้นเดียวแบบดั้งเดิม [13] [14]แอร์บัสทำตามทฤษฎีฮับและพูดแบบดั้งเดิม เครื่องบิน ซึ่งตรงข้ามกับทฤษฎีแบบจุดต่อจุดกับโบอิ้ง 777 , [15]หลังจากทำการวิเคราะห์ตลาดอย่างครอบคลุมกับกลุ่มโฟกัสกว่า200 กลุ่ม [16] [17]แม้ว่าการทำการตลาดในช่วงแรกของภาคตัดขวางขนาดใหญ่จะโน้มน้าวถึงความเป็นไปได้ของร้านค้าปลอดภาษี ร้านอาหารแบบร้านอาหาร โรงยิม คาสิโน และสถานเสริมความงามบนเครื่องบิน แต่ความเป็นจริงของเศรษฐกิจการบินได้ทำให้ความฝันดังกล่าวมีพื้นฐาน