ดาราศาสตร์รังสีอัลตราไวโอเลต การศึกษาสเปกตรัมรังสีอัลตราไวโอเลตของวัตถุทางดาราศาสตร์ รังสีอัลตราไวโอเลตมาจากบริเวณสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้าที่ร้อนกว่าแสงที่ตามองเห็น ตัวอย่างเช่น ก๊าซระหว่างดวงดาวที่อุณหภูมิใกล้ 1,000,000 เคลวินจะค่อนข้างโดดเด่นในรังสีอัลตราไวโอเลต มันให้ข้อมูลที่สำคัญมากเกี่ยวกับความอุดมสมบูรณ์ของสารเคมีและกระบวนการในดวงอาทิตย์และวัตถุดาวฤกษ์อื่นๆ เช่น ดาวแคระขาวดาราศาสตร์รังสีอัลตราไวโอเลตมีความเป็นไปได้ด้วยการกำเนิดของจรวดที่สามารถบรรทุกอุปกรณ์เหนือชั้นบรรยากาศของโลก ซึ่งดูดซับ รังสี แม่เหล็กไฟฟ้าส่วนใหญ่ของความยาวคลื่นอัลตราไวโอเลต (เช่น ประมาณ 100 ถึง 4,000 อังสตรอม) จากแหล่งกำเนิดท้องฟ้า รังสีจำนวนมากจะสูญเสียไปแม้ในระดับความสูงสูงสุดที่บอลลูนสามารถเข้าถึงได้ ในช่วงปี ค.ศ. 1920 มีความพยายามในการถ่ายภาพสเปกตรัมรังสีอัลตราไวโอเลตของดวงอาทิตย์จากบอลลูนไม่สำเร็จ จนกระทั่งปี 1946 กล้องที่ติดจรวดก็ประสบความสำเร็จในการทำเช่นนั้น