นักกายวิภาคศาสตร์ในยุคแรก ๆ อธิบายแนวสันของนิ้วมือ แต่ความสนใจในการระบุลายนิ้วมือสมัยใหม่เริ่มขึ้นในปี 1880 เมื่อวารสารวิทยาศาสตร์ของอังกฤษ Nature ตีพิมพ์จดหมายของชาวอังกฤษ Henry Faulds และ William James Herschel ที่อธิบายลักษณะเฉพาะและความคงทนของ ลายนิ้วมือ ข้อสังเกตของพวกเขาได้รับการพิสูจน์ยืนยันโดยการทดลองโดยนักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษ เซอร์ ฟรานซิส กาลตัน ผู้เสนอระบบพื้นฐานระบบแรกสำหรับการจำแนกลายนิ้วมือโดยพิจารณาจากการจัดกลุ่มรูปแบบเป็นวงโค้ง วง และก้นหอย ระบบของ Galton ทำหน้าที่เป็นพื้นฐานสำหรับระบบการจำแนกลายนิ้วมือที่พัฒนาโดย Sir Edward R. Henry ซึ่งต่อมาได้เป็นหัวหน้าผู้บัญชาการตำรวจนครบาลในลอนดอน และโดย Juan Vucetich จากอาร์เจนตินา ระบบการจำแนกลายนิ้วมือของ Galton-Henry ซึ่งเผยแพร่ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2443 ได้รับการแนะนำอย่างเป็นทางการที่สกอตแลนด์ยาร์ดในปี พ.ศ. 2444 และกลายเป็นพื้นฐานสำหรับบันทึกการระบุตัวตนทางอาญาอย่างรวดเร็ว ระบบนี้ถูกนำมาใช้ทันทีโดยหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก และปัจจุบันเป็นวิธีการจำแนกลายนิ้วมือที่ใช้กันอย่างแพร่หลายที่สุด ฮวน วูเซทิช ลูกจ้างของตำรวจจังหวัดบัวโนสไอเรสในปี พ.ศ. 2431 ได้คิดค้นระบบการจำแนกลายนิ้วมือแบบดั้งเดิมที่ตีพิมพ์ในรูปแบบหนังสือภายใต้ชื่อ Dactiloscopía comparada (1904; “Comparative Fingerprinting”) ระบบของเขายังคงใช้ในประเทศส่วนใหญ่ที่พูดภาษาสเปน