การปะทุของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งในปี พ.ศ. 2457 ได้เปลี่ยนแปลงสถานการณ์อย่างสิ้นเชิง ระยะเปิดของสงครามเคลื่อนที่ช่วยเร่งการพัฒนารถหุ้มเกราะ ซึ่งหลายคันได้รับการดัดแปลงอย่างรวดเร็วในเบลเยียม ฝรั่งเศส และอังกฤษ สงครามสนามเพลาะที่ตามมาซึ่งยุติประโยชน์ของรถหุ้มเกราะ ทำให้เกิดข้อเสนอใหม่สำหรับรถหุ้มเกราะติดตาม สิ่งเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากความพยายามในการสร้างรถหุ้มเกราะที่สามารถเคลื่อนออกจากถนน ข้ามพื้นดินที่พังทลาย และผ่านลวดหนามได้ รถหุ้มเกราะล้อยางคันแรกได้รับการปรับปรุงในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2458 ในสหราชอาณาจักร โดยการติดตั้งตัวรถหุ้มเกราะบนรถแทรกเตอร์คิลเลน-สเตรท ยานเกราะนี้สร้างโดยแผนกรถหุ้มเกราะของ Royal Naval Air Service ซึ่งได้รับการสนับสนุนจาก Winston S. Churchill ลอร์ดคนแรกของกองทัพเรือ ส่งผลให้เกิดการจัดตั้งคณะกรรมการ Admiralty Landships ชุดของการทดลองโดยคณะกรรมการชุดนี้นำไปสู่การสร้าง รถถัง คันแรกในเดือนกันยายน 1915 ซึ่งเรียกว่า "Little Willie" รุ่นที่สองชื่อ "บิ๊กวิลลี่" ตามมาอย่างรวดเร็ว ได้รับการออกแบบให้ข้ามสนามเพลาะกว้าง เป็นที่ยอมรับโดยกองทัพอังกฤษ ซึ่งสั่งซื้อรถถังประเภทนี้ (เรียกว่า Mark I) จำนวน 100 คันในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2459