ไม่น่าแปลกใจเลยที่ความกังวลเกี่ยวกับ MAD และ ABM ได้แพร่หลายออกไปหลังจากการประกาศของ SDI แม้กระทั่งในหมู่สมาชิกคณะบริหารของ Reagan คุณแน่ใจหรือว่ามีเกราะป้องกันที่เจาะทะลุไม่ได้? ชูลต์ซถาม แล้วขีปนาวุธครูซล่ะ? แล้วเครื่องบินทิ้งระเบิดล่องหนล่ะ? แล้วสนธิสัญญา ABM ล่ะ? แล้วพันธมิตรของเราและหลักคำสอนเชิงกลยุทธ์ที่เราและพวกเขาพึ่งพาล่ะ? (ชูลทซ์ 250) ภายใต้รัฐมนตรีต่างประเทศฝ่ายการเมือง Lawrence Eagleburger ก็วิจารณ์เช่นกันว่า ดูเหมือนประธานาธิบดีจะเสนอ Maginot Line รุ่นปรับปรุง ป้อมปราการป้องกันระหว่างสงครามบนพรมแดนฝรั่งเศส-เยอรมัน ซึ่งทำให้ฝรั่งเศสรู้สึกปลอดภัยผิดๆ (252) คำติชมทั่วไปของ SDI อีกอย่างก็คือมันไม่ใช่โครงการที่เป็นไปได้ ตัวอย่างเช่น หนึ่งวันหลังจากที่เรแกนประกาศเรื่อง SDI วุฒิสมาชิกเท็ด เคนเนดี ปฏิเสธคำปราศรัยของเขาที่ว่า กลวิธีสร้างความหวาดกลัวให้กับกลุ่มแดงที่หลอกลวงและแผนการของสตาร์ วอร์สที่บ้าบิ่น ซึ่งเป็นการสร้างชื่อเล่นในฮอลลีวูดของ SDI ทางอ้อม บรรณาธิการของNew York Timesกล่าวในทำนองเดียวกันว่า มันยังคงเป็นความฝันที่เพ้อฝัน การฉายภาพจินตนาการไปสู่นโยบาย ขีปนาวุธ ไม่มีความเป็นรัฐบุรุษในนิยายวิทยาศาสตร์ นักวิทยาศาสตร์ยังแสดงความสงสัยเกี่ยวกับ SDI ตัวอย่างเช่น ในปี 1985 นักฟิสิกส์ Wolfgang Panofsky เขียนในPhysics Todayว่า เทคโนโลยีป้องกัน ABM สมควรได้รับการวิจัยเพิ่มเติมภายใต้ขอบเขตของสนธิสัญญา แต่โครงการ Star Wars นั้นใหญ่เกินไป การเมืองเกินไป ทำให้เกิดความหวังผิดๆ และก่อให้เกิดอันตรายร้ายแรงต่อชาติและโลก ความปลอดภัย. อย่างไรก็ตาม สมาชิกในคณะบริหารของเรแกนกลับต่อต้านแนวคิดนี้ ที่ปรึกษาด้านวิทยาศาสตร์ จอร์จ คีย์เวิร์ธ แย้งว่า ฉันถูกถามคำถามง่ายๆ เพียงคำถามเดียวครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้เป็นเวลาที่ดีหรือยังที่จะลองพัฒนาวิธีแก้ปัญหาทางเทคโนโลยีเพื่อทำให้ขีปนาวุธล้าสมัย ไม่มากไม่น้อย. และคำตอบตามดุลยพินิจที่ดีที่สุดของฉันคือใช่ เป็นไปได้ในทางเทคนิค