ผลกระทบระยะสั้นของแคดเมียมในมนุษย์จากการสูดดมจากสิ่งแวดล้อมประกอบด้วยผลกระทบต่อปอดเป็นส่วนใหญ่ เช่น การระคายเคืองต่อปอด การสูดดมหรือรับสารแคดเมียมเป็นเวลานานมักจะนำไปสู่การสะสมของแคดเมียมในไตและอาจเป็นโรคไตได้ 3 – 6ในที่ทำงาน การสูดดมเรื้อรังและการสัมผัสสารแคดเมียมในมนุษย์ทางปากส่งผลให้เกิดผลเสียต่อปอด ได้แก่ หลอดลมฝอยอักเสบและถุงลมโป่งพอง และการสะสมของแคดเมียมในไต ซึ่งมักส่งผลให้เกิดโรคไต รวมถึงโรคนิ่วในปัสสาวะ , อัตราการกรองของไตลดลง , ความถี่ของการเกิดนิ่วในไตเพิ่มขึ้น และมะเร็ง 3 แคดเมียม 5ในสัตว์ การสูดดมหรือรับสารแคดเมียมในระยะยาวส่งผลเสียต่อไต ตับ ปอด กระดูก ระบบภูมิคุ้มกัน เลือด และระบบประสาท การศึกษาในสัตว์ทดลองแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าแคดเมียมและสารประกอบแคดเมียม (เรียกว่าแคดเมียม) จากการได้รับสารหลายทางทำให้เกิดการก่อตัวของเนื้องอกที่ไม่ร้ายแรงและเป็นมะเร็งที่ตำแหน่งต่างๆ ในสัตว์ทดลองหลายชนิด 3 , 4 , 7 – 9 , 20 – 27การศึกษาแรกสุดที่แสดงว่าแคดเมียมเป็นสารก่อมะเร็งคือการวิเคราะห์ทางชีวภาพที่ดำเนินการในช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 โดยใช้เส้นทางการฉีดของการสัมผัส6 , 28 – 33ซึ่งเป็นวิธีการที่ถูกต้องในการคัดกรองและระบุสารก่อมะเร็ง การค้นพบสารก่อมะเร็งแคดเมียมเหล่านี้เกิดขึ้นก่อนการศึกษาทางระบาดวิทยาที่ได้รับการยอมรับเป็นครั้งแรกโดย Lemen et al ในปี พ.ศ. 251935ของมะเร็งปอดและมะเร็งต่อมลูกหมากในคนงานที่มีแคดเมียม