กองทัพบกได้ซื้อ DC-2 จำนวนหนึ่ง ทำให้กองทัพได้รับการแต่งตั้งให้เป็น C-39 อนุพันธ์ของเครื่องบินทิ้งระเบิดคือ B-18 เมื่อ DC-3 ออกมา กองทัพได้สั่งสร้างหลายตัวตามข้อกำหนดทางทหารและกำหนดให้เป็น C-47 เครื่องบินทิ้งระเบิดรุ่นดังกล่าวถูกกำหนดให้เป็น B-23 แต่ก็ไม่ได้เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดมากนัก ดังนั้นกองทัพอากาศจึงดัดแปลงเครื่องบินส่วนใหญ่เพื่อใช้ในการขนส่ง รวมทั้งสำหรับทิ้งพลร่ม และเรียกมันว่า C-67 เมื่อกองทัพบกเริ่มทดลองกองกำลังทางอากาศ กองทัพได้หันไปใช้กองบินขนส่งที่ 50 ซึ่งจัดตั้งขึ้นที่สนามไรท์ ภายใต้กองบัญชาการส่งกำลังบำรุงกองทัพอากาศ เพื่อใช้เครื่องบิน C-39 และ ดักลาสซี-47 เพื่อทิ้งกองทหารอากาศที่เพิ่งเริ่มบิน เปิดใช้งานเมื่อวันที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2484 โดยเป็นหน่วยหลักสำหรับฝูงบินขนส่งของกองทัพอากาศ ปีกนี้ขนส่งสินค้าในช่วงครึ่งแรกของปี พ.ศ. 2484 มากกว่าอุตสาหกรรมการบินพลเรือนของสหรัฐทั้งหมด ภารกิจบินทางอากาศใหม่นี้ทำให้ภาระหนักเพิ่มขึ้นที่ปีก ดังนั้นกองทัพบกจึงสั่งให้มีการขนส่งมากขึ้นและเริ่มฝึกลูกเรือให้บินได้