อาการของโรคจิตเภทถูกจัดประเภทเป็นเชิงบวก เชิงลบ หรือการรับรู้ อาการแต่ละอย่างมีความสำคัญอย่างยิ่งในขณะที่แพทย์พยายามแยกแยะโรคจิตเภทออกจากโรคจิตอื่นๆ เช่น โรคสกิโซแอฟเฟกทีฟ โรคซึมเศร้าที่มีอาการทางจิต และโรคอารมณ์สองขั้วที่มีอาการทางจิต 12 อาการเชิงบวกเป็นอาการที่สามารถระบุได้ง่ายที่สุดและสามารถจำแนกง่ายๆ ว่า พฤติกรรมทางจิตที่ไม่พบในคนที่มีสุขภาพดี อาการดัง กล่าวรวมถึงอาการหลงผิด ภาพหลอน และพฤติกรรมการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติในระดับความรุนแรงที่แตกต่างกัน 12 อาการทางลบนั้นยากต่อการวินิจฉัย แต่มีความเกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยสูงเนื่องจากรบกวนอารมณ์และพฤติกรรมของผู้ป่วย 12 , 15อาการทางลบที่พบได้บ่อยที่สุดคือการแสดงออกทางอารมณ์และความโหยหาที่ลดลง (พฤติกรรมที่มุ่งเน้นเป้าหมายลดลง) ผู้ป่วยอาจมีอาการ alogia และ anhedonia สิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจว่าอาการเชิงลบอาจเป็นสาเหตุหลักในการวินิจฉัย โรคจิตเภท หรือรองจากการวินิจฉัยโรคจิต ยา หรือปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมร่วมกัน 12 , 16 อาการทางปัญญาเป็นการจำแนกประเภทใหม่ล่าสุดในโรคจิตเภท อาการเหล่านี้ไม่เฉพาะเจาะจง ดังนั้นจึงต้องรุนแรงพอที่บุคคลอื่นจะสังเกตเห็นได้ อาการทางปัญญารวมถึงการพูด ความคิด และ/หรือความสนใจที่ไม่เป็นระเบียบ ทำให้ความสามารถในการสื่อสารของบุคคลนั้นลดลงในที่สุด 12 , 16 ผู้ป่วยที่มีอาการของโรคจิตเภทอาจมีข้อ จำกัด และสภาวะเชิงลบเพิ่มเติม ความผิดปกติของการใช้สารเสพติดเกิดขึ้นบ่อยที่สุดในผู้ป่วยเหล่านี้ ความผิดปกติเหล่านี้อาจเกี่ยวข้องกับสารต่างๆ รวมทั้งแอลกอฮอล์ ยาสูบ และยาที่ต้องสั่งโดยแพทย์ 12 , 16ความวิตกกังวล ซึมเศร้า ตื่นตระหนก และโรคย้ำคิดย้ำทำยังพบได้บ่อยในผู้ป่วยโรคจิตเภท และอาจทำให้อาการของโรคแย่ลงได้ 12 , 16ผู้ป่วยเหล่านี้ยังขาดการรับรู้ถึงความเจ็บป่วยโดยทั่วไป ความคิดนี้เชื่อมโยงกับอัตราการไม่ปฏิบัติตามที่สูง การกำเริบของโรค การทำงานด้านจิตสังคมที่ไม่ดี สุขอนามัยที่ไม่ดี และผลลัพธ์ของโรคที่แย่ลง