หน้าที่สำคัญของความเจ็บปวดคือการเตือนร่างกายถึงความเสียหายที่อาจเกิดขึ้น ซึ่งทำได้โดย nociception การประมวลผลทางประสาทของสิ่งเร้าที่เป็นอันตราย อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกเจ็บปวดเป็นเพียงส่วนหนึ่งของการตอบสนอง nociceptive ซึ่งอาจรวมถึงความดันโลหิตเพิ่มขึ้น อัตราการเต้นของหัวใจเพิ่มขึ้น ความเจ็บปวด และการถอนตัวจากสิ่งกระตุ้นที่เป็นอันตราย อาการปวดเฉียบพลันอาจเกิดจากการหักของกระดูกหรือสัมผัสพื้นผิวที่ร้อน ในระหว่างความเจ็บปวดเฉียบพลัน ความรู้สึกรุนแรงทันทีในช่วงเวลาสั้น ๆ บางครั้งเรียกว่าความรู้สึกเสียดแทงอย่างรุนแรง ตามมาด้วยความรู้สึกตุบ ๆ อาการปวดเรื้อรังซึ่งมักเกี่ยวข้องกับโรคต่างๆ เช่น มะเร็งหรือโรคข้ออักเสบ ยากต่อการค้นหาและรักษา หากไม่สามารถบรรเทาความเจ็บปวดได้ ปัจจัยทางจิตใจ เช่น ภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลอาจทำให้อาการรุนแรงขึ้น