มักจะเน้นความคล้ายคลึงกันระหว่างลักษณะวิวัฒนาการของการพัฒนาเศรษฐกิจกับชีวิตมนุษย์ เช่น การเติบโต ความเป็นผู้ใหญ่ และความเสื่อมโทรม นักเขียนในยุคต่อมา เช่น คอลิน คลาร์ก นักเศรษฐศาสตร์ชาวออสเตรเลีย ได้เน้นย้ำถึงการครอบงำของภาคส่วนต่าง ๆ ของเศรษฐกิจในขั้นตอนต่าง ๆ การเติบโต ของการพัฒนาและการปรับปรุงให้ทันสมัย สำหรับคลาร์ก การพัฒนาเป็นกระบวนการของการครอบงำต่อเนื่องโดยการผลิตขั้นต้น (เกษตรกรรม) รอง (การผลิต) และตติยภูมิ (การค้าและบริการ) สำหรับนักเศรษฐศาสตร์ชาวอเมริกัน W.W. รอสโตว์ การเติบโตเริ่มต้นจากสังคมดั้งเดิมไปสู่ยุคเปลี่ยนผ่าน (ซึ่งรากฐานของการเติบโตได้รับการพัฒนา) ไปสู่สังคมที่ “เอาออก” (ซึ่งการพัฒนาเร่งตัวขึ้น) ไปสู่สังคมที่เติบโตเต็มที่ ทฤษฎีต่าง ๆ ได้รับความก้าวหน้าเพื่ออธิบายการเคลื่อนไหวจากขั้นตอนหนึ่งไปยังอีกขั้นตอนหนึ่ง การเป็นผู้ประกอบการและการลงทุนเป็นสองปัจจัยที่มักถูกแยกออกมาว่าวิกฤต