สิ่งกีดขวางที่สำคัญที่สุดในการรุกรานของมนุษย์โดยเชื้อโรคคือผิวหนังและเยื่อเมือก (เนื้อเยื่อที่จมูก ปาก และทางเดินหายใจส่วนบน) เมื่อเนื้อเยื่อเหล่านี้ถูกทำลายหรือได้รับผลกระทบจากโรคก่อนหน้านี้ อาจเกิดการบุกรุกจากเชื้อที่ติดเชื้อได้ สารติดเชื้อเหล่านี้อาจก่อให้เกิดโรคติดเชื้อเฉพาะที่ เช่น ฝี หรืออาจบุกรุกเข้าสู่กระแสเลือดและแพร่กระจายไปทั่วร่างกาย ทำให้เกิดการติดเชื้อในกระแสเลือดทั่วไป (ภาวะโลหิตเป็นพิษ) หรือการติดเชื้อเฉพาะที่ในตำแหน่งที่ห่างไกล เช่น เยื่อหุ้มสมองอักเสบ ของสมองและไขสันหลัง) การติดเชื้อ สารติดเชื้อที่กลืนเข้าไปในอาหารและเครื่องดื่มสามารถโจมตีผนังลำไส้และทำให้เกิดโรคเฉพาะที่หรือทั่วไปได้ เยื่อบุตาซึ่งปิดอยู่ด้านหน้าของตาอาจถูกไวรัสที่ทำให้เกิดตาอักเสบเฉพาะที่หรือผ่านเข้าสู่กระแสเลือดและทำให้เกิดโรคทั่วไปที่รุนแรง เช่น ไข้ทรพิษ สารติดเชื้อสามารถเข้าสู่ร่างกายผ่านทางระบบสืบพันธุ์ ทำให้เกิดปฏิกิริยาการอักเสบเฉียบพลันของโรคหนองในที่อวัยวะสืบพันธุ์และอุ้งเชิงกราน หรือแพร่กระจายออกไปโจมตีอวัยวะเกือบทุกชนิดของร่างกายด้วยโรคซิฟิลิสที่เรื้อรังและทำลายล้างมากขึ้น ก่อนคลอด ไวรัสและสารติดเชื้ออื่นๆ สามารถผ่านรกและโจมตีเซลล์ที่กำลังพัฒนาได้ ดังนั้นทารกอาจเป็นโรคหรือพิการตั้งแต่แรกเกิด