แม้ว่านักวิทยาศาสตร์หลายคนอ้างว่าการโคลนนิ่งจะรักษาโรคที่พบได้บ่อย โรคหายาก และโรคร้ายแรง เช่น โรคเบาหวานและโรคสมองเสื่อมในเผ่าพันธุ์มนุษย์ แต่ก็มีเปอร์เซ็นต์ความสำเร็จที่ต่ำมาก และยังมีข้อกังวลทางการแพทย์บางประการที่มองข้ามไม่ได้ ดังที่เวลดอนเขียนไว้ว่า ความพยายามในการโคลนนิ่งสัตว์เก้าสิบห้าถึงเก้าสิบเจ็ดเปอร์เซ็นต์ยังคงจบลงด้วยความล้มเหลว และนักวิทยาศาสตร์ที่โคลนดอลลี่ล้มเหลวถึง 276 ครั้งก่อนที่จะประสบความสำเร็จในการสร้างโคลนนิ่งแกะโตเต็มวัยที่มีชีวิตเพียงตัวเดียว (เวลดอน 2545). ยิ่งไปกว่านั้น นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่เชื่อว่ากระบวนการโคลนนิ่ง การโคลนนิ่ง มนุษย์จะส่งผลให้อัตราความล้มเหลวสูงขึ้นไปอีก กระบวนการโคลนนิ่งไม่เพียงมีอัตราความสำเร็จต่ำเท่านั้น โคลนที่มีชีวิตยังมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นจากความผิดปกติทางพันธุกรรมอย่างร้ายแรง มะเร็ง หรืออายุขัยที่สั้นลง (Savulescu, 1999) ความเป็นไปได้ของการสูญเสียการตั้งครรภ์และการคลอดที่ผิดปกตินั้นสูงมาก Wilmut และทีมของเขาสังเกตเห็นสิ่งนี้หลังจากโคลนแกะ Dolly พวกเขาพยายามโคลนลูกแกะอีกตัวในห้องแล็บ อย่างไรก็ตาม ลูกแกะนั้น มีปัญหาเกี่ยวกับปอดซึ่งทำให้มันหายใจเร็วเกินไปและสลบอยู่เป็นประจำ (Weintraub, 2016)