ความสามารถของสารเคมีบางชนิดในการรบกวนการทำงานของต่อมไร้ท่อนั้นเกิดขึ้นจริงในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 และสารกำจัดศัตรูพืชสังเคราะห์ก็เป็นหนึ่งในกลุ่มแรกๆ ที่ได้รับการศึกษา สารกำจัดศัตรูพืชที่รู้จักกันดีที่สุดคือ DDT (dichlorodiphenyltrichloroethane) ในปี 1960 พบว่า DDT สะสมในเนื้อเยื่อของร่างกายและเป็นอันตรายต่อนกโดยเฉพาะ ซึ่งส่งผลให้เปลือกไข่บางลง ส่งผลให้ไข่มีชีวิตลดลงและฟักไข่น้อยลง การได้รับสารเคมีทำให้นกหลายชนิดลดลง รวมทั้งนกอินทรีหัวล้าน นกอินทรีทอง และนกกระทุงสีน้ำตาล สารเคมี และส่งผลต่อการสืบพันธุ์ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมบางชนิด รวมทั้งสิงโตทะเล ซึ่งคลอดลูกก่อนเวลาอันควร ในทศวรรษต่อมา มีการค้นพบว่าไดเอทิลสติลเบสทรอล (DES) ซึ่งเป็นยาเอสโตรเจนสังเคราะห์ที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ทำให้เกิดความบกพร่องของระบบสืบพันธุ์และมะเร็งในระบบสืบพันธุ์ที่พบได้ยากในลูกสาวที่เกิดจากสตรีที่รับประทานยาขณะตั้งครรภ์ เป็นที่ทราบกันดีว่า DES เลียนแบบการทำงานของฮอร์โมนเอสโตรเจน แต่เชื่อกันอย่างกว้างขวางว่าสารเคมีไม่สามารถข้ามสิ่งกีดขวางของรกได้ และด้วยเหตุนี้ ผลกระทบของมันต่อลูกผู้หญิงจึงไม่ได้รับการคาดหมาย