Daniel Zohary และ Maria Hopf สังเกตว่าใบขึ้นฉ่ายและช่อดอกเป็นส่วนหนึ่งของมาลัยที่พบในหลุมฝังศพของฟาโรห์ตุตันคามุน (สิ้นพระชนม์ 1323 ปีก่อนคริสตกาล) และผักชีฝรั่งmericarps ที่มีอายุตั้งแต่ศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสต์ศักราชถูกค้นพบในHeraion of Samos อย่างไรก็ตาม พวกเขาทราบว่าA.graveolensเติบโตในป่าในพื้นที่เหล่านี้ มันยากที่จะตัดสินใจว่าซากเหล่านี้เป็นตัวแทนของรูปแบบป่าหรือเพาะปลูก" เฉพาะในสมัยโบราณ เท่านั้น ที่คิดว่ามีการปลูกขึ้นฉ่ายM. Fragiska กล่าวถึงการค้นพบทางโบราณคดีของ ขึ้นฉ่าย ที่มีอายุตั้งแต่ศตวรรษที่ 9 ก่อนคริสต์ศักราชที่Kastanas ; อย่างไรก็ตาม หลักฐานทางวรรณกรรมของกรีกโบราณนั้นมีมากมายกว่านั้นมาก ในIliadของHomerม้าของMyrmidons กินหญ้า บนขึ้นฉ่ายป่าที่เติบโตในที่ลุ่มของTroyและในOdysseyมีการกล่าวถึงทุ่งหญ้าสีม่วงและขึ้นฉ่ายป่ารอบถ้ำของ Calypso ในCapitulary of Charlemagneเรียบเรียงค. 800, apiumปรากฏขึ้นเช่นเดียวกับolisatumหรือalexandersท่ามกลางสมุนไพรและผักที่จักรพรรดิแห่งแฟรงก์ต้องการปลูก ในเวลาต่อมาในยุโรปยุคกลางคื่นฉ่ายได้เข้ามาแทนที่อเล็กซานเดอร์