ช่วงที่หลากหลายของสารพิษและการกำหนดค่าที่มีลักษณะเฉพาะในปัจจุบันบ่งชี้ถึงแรงกดดันในการคัดเลือกที่แข็งแกร่งที่คงไว้ระหว่างวิวัฒนาการของสารพิษและความจำเป็นที่ดอกไม้ทะเลจะปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงภายในสภาพแวดล้อมของพวกมัน [ 11 ] การวิจัยเกี่ยวกับพิษของดอกไม้ทะเลจนถึงปัจจุบันนั้นเน้นไปที่การสร้างโมเลกุลและการทำงานของโปรตีนของพิษแทบทั้งสิ้น โดยมีการตรวจสอบเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับการทำงานของระบบนิเวศ [ 3 , 4 ] โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีช่องว่างขนาดใหญ่รอบวิธีที่พิษตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อม ดอกไม้ทะเลเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของระบบนิเวศแนวปะการัง และคล้ายกับปะการังที่มีความเสี่ยงต่อผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ปะการัง เนื่องจากพวกมันมีความสัมพันธ์ทางชีวภาพกับสาหร่ายซูแซนเทลลาที่สังเคราะห์แสงชนิดเดียวกันซึ่งมีความไวต่อผลกระทบของมนุษย์ [ 12 , 13]. ปัจจัยกดดันจากสิ่งแวดล้อมหลายอย่าง รวมถึงอุณหภูมิพื้นผิวน้ำทะเลที่สูงขึ้น แสงที่มองเห็นได้สูงและรังสีอัลตราไวโอเลต การเปลี่ยนแปลงของความเค็ม การตกตะกอนที่เพิ่มขึ้น หรือการสะสมของสารมลพิษหรือสารอาหาร ล้วนทำให้เกิดการแตกหักในความสัมพันธ์ระหว่างโฮสต์ (ปะการังและดอกไม้ทะเล) และสาหร่ายทะเล ในการฟอกขาว