ตำนานหนึ่งเริ่มต้นด้วยแมวที่เกิดที่วัด Gōtoku-jiในเขต Setagaya กรุงโตเกียวในสมัยเอโดะ (ค.ศ. 1603–1868) ตามประวัติศาสตร์ของวัด ในขณะที่ล่าสัตว์กับฟอลคอน ไดเมียว (ผู้ปกครองภูมิภาค) Ii Naotaka ได้รับการช่วยชีวิตจากสายฟ้าเมื่อ Tama แมวสัตว์เลี้ยงของเจ้าอาวาสกวักมือให้เขาไปที่Gōtoku-ji ขอบคุณแมวที่ช่วยชีวิตมัน ผู้ปกครองจึงตั้งให้มันเป็นผู้อุปถัมภ์ของวัด ซึ่งมันได้รับการเคารพในศาลเจ้าของตัวเองตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ปัจจุบัน บริเวณอันเงียบสงบของโกโทคุจิมีรูปปั้นแมวกวักขนาดต่างๆ อยู่ประปราย นักท่องเที่ยวมาชมแมวขาวที่เรียงกันเป็นแถว ซึ่งมักมีรูปร่างเหมือนหางสั้นญี่ปุ่น ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่ปรากฏตัวบ่อยในนิทานพื้นบ้าน และขอพรให้โชคดี รูปปั้นสามารถซื้อได้ที่วัดและมักจะทิ้งไว้เป็นเครื่องบูชา แม้ว่าหลายคนจะนำกลับบ้านเป็นของที่ระลึก ( นี่คือการดูเครื่องรางนำโชคจากทั่วโลก ) แมวนำโชค ใกล้กับอาซากุสะ โตเกียว ตำนานกล่าวถึง มารุชิเมะโนะเนโกะ ( maru-shime no neko  ) ของศาลเจ้าอิมาโดะ (เรียกง่ายๆ ว่า แมวนำโชค) ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งของแมวกวักซึ่งนั่งด้านข้างโดยหันหัวไปข้างหน้า ในปี 1852 หญิงชราคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในเมือง Imado ยากจนมากจนเธอไม่สามารถเลี้ยงแมวเลี้ยงของเธอได้อีกต่อไป และถูกบังคับให้ปล่อยมันไป คืนนั้นแมวฝันเห็นผู้หญิงคนนั้นและพูดว่า ถ้าเธอทำตุ๊กตาตามแบบของฉัน ฉันจะนำโชคมาให้