อุปกรณ์สายหรือเก้าอี้นวมอาจถูกประดิษฐ์ขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 2 ค.ศ. และถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายในคริสต์ศตวรรษที่ 5 ค.ศ. นี่ไม่ได้หมายความว่าใบเรือสี่เหลี่ยมจะถูกยกเลิก เนื่องจากยังคงใช้งานกับเครื่องแจมเมอร์ในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 ดังนั้น  จึงมีแนวคิดหลายประการอยู่ร่วมกันในช่วงเวลาที่ยาวนานมาก (Julian Whitewright[8], Pascal อาร์โนด์[1], ร็อด ไฮเคลล์[6] ). การพัฒนาแท่นขุดเจาะทะเลเมดิเตอร์เรเนียน (J. Whitewright, 2008) เห็นได้ชัดว่าแท่นขุดเจาะต่างๆ มีข้อดีข้อเสีย และนักเดินเรือก็ตัดสินใจเลือกเอง โปรดทราบว่านักเดินเรือยุคใหม่มีอคติกับแท่นขุดเจาะเบอร์มิวดาทรงสามเหลี่ยมสมัยใหม่ซึ่งออกแบบมาเพื่อการแข่งเรือใบในคริสต์ศตวรรษที่ 19 [9] เรือสำเภา จากมุมมองของกะลาสีเรือที่กำลังแล่นเรือใบสี่เหลี่ยมในระยะใกล้ มันคุ้มค่าที่จะลองลดความยาวของผ้าเรือใบที่เสี่ยงต่อการหย่อนคล้อยที่ด้าน luff โดยการดึงปลายลานรับลมลงมา นี่อาจจะทิ้งใบเรือไว้ท้ายเสากระโดงมากเกินไปเพื่อที่เรือจะเดินเรือได้ง่าย[13]แต่มันเปิดทางไปสู่รูปทรงสามเหลี่ยมของแท่นขุดเจาะ lateen/settee ที่ชี้ไปในสายลม นอกจากนี้ ใบเรือล่าช้ายังมีส่วนประกอบน้อยกว่าใบเรือสี่เหลี่ยม แต่ต้องใช้ลูกเรือจำนวนมากในการจัดการ การยึดเกาะที่ไม่ดีกับการแล่นเรือล่าช้า (ที่มา https//www.youtube.com/watch?v=tdQDpJ8OQWE ) แทคที่ดีกับการแล่นเรือสาย (ที่มา https//www.youtube.com/watch?v=tdQDpJ8OQWE ) ข้อเสียเปรียบของใบเรือล่าช้าคือ เป็นการยาก (เป็นไปไม่ได้เมื่อมีลมแรง) ที่จะยกสนามจากเสากระโดงด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง จึงนำไปสู่ทิศทางที่โปรดปรานเมื่อลานอยู่ใต้ลมของเสากระโดงและเป็นแนวที่ไม่เอื้ออำนวย เมื่อลานอยู่ทวนลมเสากระโดง (เรียกว่า  ตะปูไม่ดี )